Woensdag 6 april

Na het korte zinnetje van vanochtend een vervolg. Op het Amtrak station (NY) gelukkig mensen ontmoet die met mijn trein mee moesten dus  de weg vinden was deze ronde makkelijk.Het reizen met de trein is echt heerlijk. Alleen de nacht! Hij leek niet om te gaan en van slapen komt dan ook niets. Het was een rammelend traject, waar je af en toe bij uit je stoel Rolde. Verder was het een coupe waar het één en  ander los zat dus ook nog lawaai. Bedenk daarbij dat je na 8 uur niet meer weet hoe je moet  zitten en dan ben je op de helft! Dus ik kwam brak, gammel, moe en niet echt opgewekt in Chicago aan. In het hotel aangekomen kwam ik er achter dat ik pas om 15 uur in de kamer kon en door de treinreis had ik nog geen zin om de stad in te gaan. Ik had zin ineen warm bad!Dus op dat moment mis je wel iemand om even tegen aan te zeuren dat je wel even zielig bent en ver van huis. Goed, koffer ingeleverd, koffie gekocht en een rustige plek ,in een lekkere stoel zitten lezen. Na 3 uur was de kamer pas klaar. Lekker onder de douche geweest want dat was ook gisterochtend de laatste keer geweest! En het was droog dus toch de stad in. Eerst gekeken waar ik morgen op de bus stap, daarna kaartjes geregeld met de Chicago pas want ik wil hier musea doen. ' s Ochtends 1 en ' s middags 1. En toen op zoek naar de Italiaan waar ik door Amtrak was uitgenodigd om te eten. Gevonden, lekker gegeten en daarna ouderwets verdwaald. Geen paniek want ver weg kon het niet zijn. In de tussentijd piste het ook alweer van de lucht en dan is het niet fijn om te verdwalen. En je weet hoe het is in een stad: je denkt daar is die Mac Donalds, of daar is die en die bank. Maar daar zijn er tientallen van in een grote stad. Van alles zijn er tientallen dusdanig helpt ook niet meer. Ouderwets de kaart in de hand en gelukkig weer op het juiste pad uitgekomen. Nu geloof ik het wel even en ga lekker voor de buis, koppie thee erbij, klaar. Morgen weer een dag tussen mijn Amerikaanse vrienden.