Vervolg

Zo zoetjes aan begin ik de dagen kwijt te raken dus nu maar een verhaal in volgorde van tijd.

De treinreis van Irkoetsk naar Mongolië : het kwam zo af dat ik een bovenbed had en dat is echt wel een gedoetje maar het hoort bij treinen, dus niet klagen maar dragen. We konden niet alle bagage kwijt in de coupe dus dan maar de koffer op het voeteneinde van de “ Brits”  en maar zo veel mogelijk op bed liggen. Er zijn nl geen stoeltjes en de andere boven en beneden bed zaten 2 meiden uit Portugal, wel heel aardig. Dus hekje omhoog om niet uit bed te rollen en maar lezen. 

De grenscontroles had ik al aangestipt . Zoals ik al schreef , bij de Russische grens werd de trein stil gezet en kwamen de , zeg maar grenspolitie en de douane ,aan boord. Persoon voor persoon moet gaan staan, paspoort vergelijken, scannen en ws vergelijken met de visumaanvraag. En toen vond de dame dat ik niet leek op mijn pasfoto. Nu kan dat kloppen, andere coupe, andere bril. Dus veel kijken, andere collega erbij, dan knijp je hem wel even. Het grappige is dat ik voor die tijd al een aantal grenzen gepasseerd ben en daar geen probleem maar hier wel. Daarna komt er een man die de coupe doorzoekt. Koffers, andere de matrassen alles wordt gecheckt. En als klap op de vuurpijl komt er een honden geleider met een zwarte cocker spaniël , die vrolijk kwispelend langs alle koffers en eigendommen van de passagiers gaat. Oké, 1 man is van de trein gehaald omdat hij een boete uit had staan dus het land niet uit mocht. En dit hele ritueel herhaalde zich bij de Mongoolse grens, maar dan geen hond .en geen scanapparaat dus alle paspoorten gingen in een koffer en van de trein af , een kantoor in. Al met al uren later werd de reis voort gezet. Geen oog dicht gedaan in dat rotbedje hoog in de lucht.

Maar om dit alles goed te maken, zijn we na een ontbijt in het hotel in Ulaanbaatar in de bus gestapt, een rode VIP bus met gordijntjes, tierelantijntjes en alle mogelijke versiering maar verder prima. En dan door het Mongoolse landschap op weg naar wat view pointes en daarna naar het overnachtingskamp. Onderweg het ruige landschap met enorme rotspartijen maar ook mooi glooiend landschap. Het is hier nog wat droog, de regen begint pas in juni dus niet niet alles is groen, ook de bomen  niet. Kijk maar naar de foto’s. Toen naar het bezoekerscentrum van Genhis Khan; een enorm standbeeld, dat hoog boven het land uit steekt. Het is niet oud, in 2004 neer gezet en het wordt ws in de toekomst een heel pretparkachtig iets. 

Toen naar de campsite waar de Yurts staan. Daar gelunched en toen met 5 4x4 auto’s op pad. Eerst wat bezienswaardigheden en net toen we zeiden dat we eigenlijk verwacht hadden om  door de natuur berg op, door het water , dus van de weg weg daar gingen we. Prachtig gereden heel bijzonder, enorm genoten . En we eindigde bij een nomaden familie op de vlakte waar we uitgenodigd waren voor het avondeten. Dit is dan geregeld door de plaatselijk gids die we mee hebben gehad , de hele tijd. Een jonge knul, die goed en veel wist van de omgeving. 

De familie heeft 1000 stuks vee : schapen , koeien,geiten, paarden . Die lopen overdag gewoon rond over de vlaktes, waar al mooi groen gras is , dus te eten. En in de avond worden ze weer opgehaald, of te paard. Of op de motor. Heel vriendelijke mensen, die voor ons Hotpot gemaakt hadden...... schapenvlees gaat in een melkbus daar gaan hete stenen bij , als van een Hot stone  massage en dan garen maar. Iedereen die mij een beetje kent, gaat zeggen : dat gaat Nienke niet doen....maar het is te erg om te weigeren als je op deze manier wordt uitgenodigd . Dus niet gezeurd. En ja wel heerlijk gegeten, schapen bout, aardappels, wortels, choco koekjes en een glaasje vodka toe. Doe eens gek! Kijk maar naar de foto’s en we zeiden allemaal dat we hier wel langer hadden willen blijven. De rust van de vlakte, het geluid van de kuddes, prachtig gewoon!

Overnacht  in de  yurt. Ook dit was een belevenis. Een eigen tent, met een mooi bed en een eigenhoutkachel. Als de zon hier weg is , is het heel koud. In de avond komt er een mannetje langs met hout en hij heeft de haard aangemaakt. En dan is het in nog in No time  heerlijk warm in zo een tent. Jammer genoeg was het kurk droog hout dus zo opgebrand en als je gaat slapen kun je het niet meer bij houden.  Dus ‘ s nachts naar toilet, met rolletje papier onder de arm, was nog net lekker in de tent , maar in de ochtend koud!!!! Dan komt het zonnetje weer boven de bergen en weer heerlijk. Over het terrein lopen ook gewoon koeien te grazen tussen de tenten door. Dus bij toiletgangers kom je er wel eens een tegen en soms staan ze te loeien naast je tent.

Lekker samen ontbeten en toen nog wat bezienswaardigheden langs en toen reden we vast in de stad. Dit is hier echt een ramp. Va 7 u in de ochtend staat de stad hier vast. De wegen zijn niet in staat al het verkeer te verwerken. Deze staat is explosief gegroeid alleen de infrastructuur is niet mee gegroeid. Ze zijn nu hieraan hard aan het werk maar dat maakt de puinhoop nog groter , op dit moment.  Dus middagprogramma aangepast, we stonden meer tijd in de file dan dat we wat zagen. Om 16 u bij het hotel waar ik een rust middag en avond in heb gelast. De andere hadden nog een folkloristische muziek en dans uitvoering maar dat geloof ik even. Kopje thee met een koekje, Straks  wat eten en morgen begint de dag weer vroeg, op de trein naar China, op naar de volgende grensovergang , met des betreffende controle en het omzetten van het onderstel van de trein want China heeft smaller spoor. Ik voeg de foto’s nog toe.